λοϊζοσ γ.γεωργιου
Ορθοπαιδικοσ Χειρουργος
Τραυματολογος
λοϊζοσ γ.γεωργιου
Ορθοπαιδικοσ Χειρουργος
Τραυματολογος
Η αυχεναλγία είναι πολύ συχνή πάθηση και εμφανίζεται σε μεγάλο εύρος ηλικίας ασθενών. Στις νεότερες ηλικίες η αιτία συνήθως είναι μηχανική, δηλ προέρχεται από τα μηχανικά στοιχεία όπως σύνδεσμοι, τένοντες, αρθρώσεις κλπ. Ο ασθενής παραπονείται για πόνο στον αυχένα που μπορεί να αντανακλάται στις ωμοπλάτες, και μπορεί να συνοδεύεται επίσης με περιορισμό των κινήσεων. Η θεραπεία είναι συντηρητική όπως στις θλάσεις του αυχένα. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, και κυρίως στις περιπτώσεις όπου η ακτινογραφία του αυχένα παρουσιάζει εκφυλιστικές αλλοιώσεις (στενώσεις μεσοσπονδυλίων διαστημάτων, σχηματισμός οστεοφύτων, σκλήρυνση στις αρθρικές επιφάνειες κλπ) χρησιμοποιείται ο όρος αυχενική σπονδύλωση. Η θεραπεία κατά βάση είναι η ίδια με την θεραπεία της αυχεναλγίας σε νεότερους ασθενείς. Βασικό σημείο είναι η διαφορική διάγνωση και ο αποκλεισμός άλλων παθήσεων κεντρικής αιτιολογίας που παρουσιάζουν υα ίδια συμπτώματα.
Η αστάθεια στη περιοχή του αυχένα μπορεί να είναι τραυματικής αιτιολογίας αλλά και στα πλαίσια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Πιστεύεται ότι το 30% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα αναπτύσσου σε κάποιο στάδιο αστάθεια, που εντοπίζεται κυρίως μεταξύ του 1ου αυχενικού σπονδύλου και του κρανίου, μεταξύ του 1ου και 2ου σπονδύλου και στο μέσο της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Η θεραπεία είναι κυρίως χειρουργική για σταθεροποίηση στης σπονδυλικής στήλης.
Η σπονδυλική στένωση στη περιοχή του αυχένα προέρχεται, όπως και στη στένωση σε άλλο τμήμα σης σπονδυλικής στήλης, από καταστάσεις που προκαλούν πίεση στο νωτιαίο μυελό. Αυτές μπορεί να είναι κεντρική μεγάλη ΚΜΔ, υπερτροφία συνδέσμων, ανάπτυξη οστεοφύτων κλπ. Πολλές φορές υπάρχει και γενετική προδιάθεση με ελάττωση του χώρου του νωτιαίου καναλιού.
Τα συμπτώματα, και κυρίως σε προχωρημένες καταστάσεις με ανάπτυξη μυελοπάθειας, εντοπίζονται τόσο στα άνω άκρα, όσο και στα κάτω άκρα. Αυτά είναι κυρίως πόνος και αιμωδίες στα άνω άκρα και αδυναμία με σπαστικότατα στα κάτω άκρα. Η θεραπεία είναι κυρίως χειρουργική.
Στους τραυματισμούς του αυχένα συγκαταλέγονται τα κάταγμα και τα εξαρθρήματα στη περιοχή του αυχένα, σοβαρότατοι τραυματισμοί που συμβαίνουν συνήθως σε τροχαία ατυχήματα ή σε πτώση από ύψος.
Ευτυχώς όμως οι πλέον συχνοί τραυματισμοί στη περιοχή του αυχένα είναι οι θλάσεις του αυχένα, δηλ τραυματισμοί των μαλακών μορίων όπως σύνδεσμοι, τένοντες μύες κλπ. Γνωστή θλάση του αυχένα είναι η ‘ Θλάση δίκην Μαστιγίου’ (Whiplash injury) που εμφανίζεται σε τροχαία ατυχήματα. Η θεραπεία των θλάσεων είναι συντηρητική με χρήση αυχενικού κολάρου για μερική ακινητοποίηση του αυχένα, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα και επιπλέον φυσιοθεραπεία.
Το αυχενικό σύνδρομο παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα με την απλή αυχεναλγία και επιπλέον αντανακλαστικό πόνο στη περιοχή του άνω άκρου με σαφή κατανομή (πόνος και αιμωδίες μέχρι τα δάκτυλα). Η αιτιολογία βρίσκεται σε πίεση νεύρου ( Ρίζας) που στις πλείστες περιπτώσεις προέρχεται από κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου (ΚΜΔ). Ανάλογα του νεύρου που δέχεται την πίεση είναι και η κατανομή του πόνου και των αιμωδιών. Επίσης στη κλινική εξέταση μπορεί να σημειωθεί και μυϊκή αδυναμία σε μύες που νευρώνονται από το συγκεκριμένο νεύρο. Η διάγνωση τίθεται κλινικά και επιβεβαιώνεται με τη μαγνητική τομογραφία . Η θεραπεία στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική (αυχενικός κολάρος για μερική ακινητοποίηση του αυχένα, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα και επιπλέον φυσιοθεραπεία). Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται ως προς τον πόνο, δηλ παρά την χρήση φαρμακευτικής αγωγής ο ασθενής υποφέρει για κάποιο χρονικό διάστημα, και στις περιπτώσεις εκείνες που ο ασθενής εμφανίζει προοδευτική αδυναμία στους μύες που νευρώνονται από το συγκεκριμένο νεύρο.
created with
Joomla Editor .